Üvey Baba

Bir akşam, işten eve döndüğüm zamandayım jandarma yüzbaşısı Rıza Bey'i sedirin üzerinde oturmuş, babamla konuşurken buldum. Yanında beş yaşlarında bir oğlan vardı.

Dayımın elini öptüm, o da isteksiz bir halde benim başımı okşadı ve durgun durgun: - Sen Çok zayıfsın, dedi. - Lamia çok boğazsız- yemek yemiyor. &;Uuml&;#59;stelik de çalışıyor.

Dayım kaşlarını çatarak: - Babamın ilaç ve hekim parasını verecek hali yok, dedi, başına hastalık çıkarma.

Ben üvey annem Sabriye Hanım'ın yüzüne baktım. O hiç sesini çıkarmadan başını eğdi.